Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Και πάλι εδώωωωωωωωωωω.....



Παλι στα παλιά μου λημέρια.Αθήνα,2 εβδομάδες εδώ,με ενα μικρό διαλειμματακι 2 ημερών πίσω στην Πάτρα,απλά για να δώ φίλους.Ανήκω..Κάπου,δεν έχει σημασία σε ποιον,αυτό που έχει σημασία είναι που μαθαίνω τί κρύβουμε μέσα μας.Πόσα πολλά και πόσο δυνατά.

Έρχεται μια στιγμή στη ζωή σου,μια γαμημένη στιγμή που βγαίνεις από το σώμα σου,κοιτάζεις τον εαυτό σου,τη ζωή σου,τους φίλους σου,διαλέγεις και παίρνεις.

Αναμονή,σε κατάσταση αναμονής αλλά με βάσεις σταθερές και σίγουρες.Πάλι καλά.

Πάλι καλά που είμαι σίγουρη για καθε τι πια.Και που ακόμη σκέφτομαι κι ας μη καταλαβαίνω.

Πάλι εδώ και ας το ταλαιπωρώ το κακόμοιρο.Πάλι από την αρχή.


Η Νινέτα

x x x

3 σχόλια:

mahler76 είπε...

τουλάχιστον αυτή τη φορά ειδωθήκαμε έστω και για λίγο. Την επόμενη φορά να καταφέρουμε να πάμε και για κάνα καφέ να τα πούμε κοριτσάρα.

*Νινέτα* είπε...

Αντε πια!Αλληλουια!Πολλα πολλα φιλια γατουλη μου.

Kος Μηδενικός είπε...

Το κακόμοιρο του καθενός μας είναι για να το ταλαιπωρούμε για ψυχολογική χρήση. Αυτό νομίζω τελικά! Και το μαγικό είναι ότι και αυτό μας μένει πιστό. Όσο για τη κατάσταση αναμονής...νομίζω ότι αξίζει...πόσο μάλλον αν έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε αγαπάνε πραγματικά!