Αχ αχ αχ αχ αχ αχ αχ

τα νεύρα μου επανήλθαν!Άντε πια γιατί είχα αρχίσει
να πιστεύω οτι ήμουν πρώτος ρόλος σε σαπουνόπερα
του Φώσκολου.Αμάν αδερφάκι μου τέτοια κλάψα..


Ξέρεις πως α νευράκια μου ήρθαν ξανά στη μαμα-Νίνα??
Να το πάρει το ποτάμι?


Ανακάλυψα πρόσφατα οτι η αγένεια είναι μεγάλο προσόν
και η ευγένεια και η υπομονή είναι μούφες,τρίχες
κατσαρές,αρχίδια,όπως θες πέστο.



Πουλάκι μου αμα είσαι στριμένο άντερο και κολλημένο μυαλό,
άστο να πάει στο διάολο,κάτσε σπίτι σου και μή μας ζαλίζεις
τ'αυτιά με βόλτες και συζητήσεις.

Σας έχει τύχει ποτέ να βρεθείτε πχ με κάποιον και από τη
στιγμή που τον δείτε ή θα μιλήσετε στο τηλέφωνο να ξενερώσετε
τη ζωή σας την ίδια ή κάτι τέτοιο?


Ε,μου έτυχε αυτο ακριβώς πάλι πρόσφατα και ήταν γερή κατακεφαλιά.


Το'χω πει παιδί μου,άνθρωπος που οταν σου απευθυνει το λογο δε
σε κοιταει στα ματια κρατα τον μακρυα.


Το φιλοσόφησα χαρά μου και το αποφάσισα:*Τερμα οι ευγένειες!*



Α,μα πια,όχι που θα κάτσω να σκάσω!Βρε ουστ!









ΥΓ:το blogακι βρίσκεται υπο κατασκευή.
καιρός γι'αλλαγές!
προτασεις και προσφορες δεκτες.